Pielgrzymowanie kiedyś i dziś
Od zarania dziejów ludzkości ludzie wędrowali. Niektórzy byli zbiegami, inni wędrowali w celach handlowych i gospodarczych, inni naukowych. Inną formą wędrowania są podróże w celach religijnych. Pielgrzymki, bo o nich mówimy zawsze odbywały się do miejsc uważanych za święte. W czasie pokonywania kolejnych kilometrów pielgrzymi duchowo przybliżali się nie tylko do wyznaczonego celu, a także, a może przede wszystkim do Boga. Całe życie człowieka, można nazwać wielką pielgrzymką w której jako wierzący zmierzamy do wyznaczonego celu, którym jest niebo. „Droga na Jasną Górę” to znak i obraz drogi do królestwa niebieskiego. Pielgrzymka posiada także wymiar pokutny. Podoba jest do drogi nawrócenia, jest okazją do spowiedzi w drodze.
W życiowym zabieganiu o codzienne sprawy, pielgrzymka pomimo trudu wydaje się być także wypoczynkiem i oddechem od codziennej monotonii, bo daje człowiekowi choć trochę odmienności od zwykłego szarego życia. Wędrowanie ma także wymiar ewangelizacyjny. Pielgrzymi są dla innych ludzi znakiem wiary, stają się jakby wędrującymi głosicielami Chrystusa.
Nie ważne ile masz lat, ile ważysz kilogramów, gdzie mieszkasz. Czuj się zaproszony na pielgrzymi szlak. Wędruj z nami.
Ks. Mariusz Uryniak – Kwatermistrz główny RPP
